เอ็นหัวเข่าฉีก

ที่จริงก็ทำใจไว้ก่อนแล้ว เรื่องการบาดเจ็บ ของการเล่นรถ แต่พอมันเป็นขึ้นมาก็มีข้อคิดอีกแง่หนึ่ง ล้มเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว เอ็นหัวเข่าฉีก ตั้งแต่ขี่มาก็น่าจะคราวนี้ที่ถือว่าหนัก กลัวมันจะเรื้อรัง เดินได้แล้วแต่ไม่มั่นใจเหมือนตอนที่สมบูรณ์ มานั่งคิดแล้วที่เสียใจคือเราไม่ระวังเอง แล้วล้มแบบไม่น่าล้มคือขี่กลับบ้านธรรมดานี่เอง ก็อยากฝากคนอื่นไว้เลย จงระวังตลอดเวลาที่นั่งอยู่บนเบาะ " ขี่ให้เก่ง กับขี่ไม่เจ็บ" ตอนนี้มานั่งนึกมันเป็นข้อคิดที่ไม่ควรมองข้ามนะครับ พี่น้อง ....

ช่วยกันนะ

คนในวงการวิบากบ้านเรา มีใครสังเกตุบ้างไหม ว่าเด๋วนี้วงการเราเริ่มขยายวงกว้างออกไปตามหมู่บ้านต่างๆ เยอะขึ้น และการแข่งขันก็เริ่มคึกคัก ตัวผมเองก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย อะไรกับใคร เพียงแต่เข้ามาเล่นเพราะใจรัก แล้วก็สู้สึกดีใจที่มีเพื่อนมาเล่นกันเยอะขึ้น แต่ในลึกๆของความดีใจ ผมก็มีความกังวลอยู่เหมือนกัน คือ ถ้าคนเริ่มสนใจกันเยอะขึ้น กระจัดกระจายกันไปมากขึ้น ข้อเสียมันก็ต้องมี เพราะเมื่อคนเยอะ ก็มีคนหลายประเภท หลายกลุ่ม มาเล่นกันในเป้าหมายต่างๆกัน แต่ก็มีชื่อว่าเป็น"กลุ่ม มอไซวิบาก "ปัญหาที่จะตามมาก็คงจะมีมากมาย เช่น มั่วสุม ทำความเดือดร้อนรำคาญแก่ชาวบ้าน ก่ออุบัติเหตุ และก็คงอีกหลายอย่าง ลองคิดกันดู ที่จะตามมา แล้วก็จะเป็นผลงานของ "กลุ่มวิบาก"คนที่ไม่รู้เรื่องแต่เล่นมอไซเหมือนกันก็ถูกเหมาไปด้วยเลย การแก้ปัญหาเบื้องต้น อยากให้ใครช่วยคิดกันหน่อยก็จะดี เพราะถ้ามีปัญหาขึ้นมาวันไหน กิจกรรมของพวกเราอาจจะต้องเปลี่ยนแปลง หรือถูกตั้งข้อบังคับ หรือมีคนรังเกียจ แล้วพวกเราคงจะไม่สนุกและมีเสรีภาพได้ ผมว่านะถ้าเรารวบรวมชื่อสมาชิกไว้ให้เป็นกลุ่มมีหลักฐานบ้านช่อง ที่ติดต่อได้ หลังจากนั้นก็ค่อยตั้งเป็นชมรม ให้เป็นกิจจะลักษณะ น่าจะดี ใครเห็นด้วยก็เชิญ ออกความคิดเห็นได้นะครับ แล้วต่อไปนี้ชื่อวงการวิบากของเราจะเริ่มเป็นที่รู้จักของชาวแพร่ขึ้นเรื่อยๆ
และจะเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจบ้านเราให้คึกคัก เดือน หน้านึ้วันที่ 9- 10 มิย.จะมีการแข่งขัน "เก็บคะแนนเอ็นดูโร่ภาคเหนือสนาม 3 "ใครที่ได้เข้ามาในนี้ก็ช่วยประชาสัมพันด้วยแล้วกัน เดือน ตุลาคมนี้ ก็จะมีงานแข่งระดับประเทศ ที่หลังท่ารถอีก ยังไงก็ช่วยกันด้วยนะครับ ผมไม่มีส่วนได้เสียอะไรเลย จัดในนามศิษย์เก่าเทคนิคแพร่ คอยติดตามแล้วกัน ที่อยากขอร้องคืออย่ามองอะไรในแง่ร้ายช่วยๆกันไป ถ้าอยากให้วงการเราดีขึ้นก็แล้วกัน

กลัวไม่ได้ขี่รถ

วันนี้ลองสตาร์ทรถ สองจังหวะดู ปรากฎว่าไม่มีปัญหา แล้วอาการปวดก็ดีขึ้น เมื่อวานไปฉีดยามา อาการดีขึ้นค่อยดีใจหน่อย อาทิตย์นี้ว่าจะไปสำรวจทางเอา VR-Z ไป เพราะ XRมันสตาร์ทยาก กลัวเจ็บเข่า สำหรับใตรที่อยากไป ให้เตรียมตัวกัน เช้าๆหน่อย ซัก 8-9 โมง
ห่อ่ข้าวไปด้วยก็แล้วกันนะ กลับเย็นๆ เลย ไปเป็นกลุ่ม พร้อมกัน ถ้าแยกกันไป เด๋วจะวิ่งสวนทางกัน จะเกิดอุบัติเหตุ แล้วก็ให้ระวังชนชาวบ้านด้วยนะ ช่วงไหนที่ไม่ปลอดภัยก็อย่าขี่เร็ว นะครับ....

เจ็บง่ายๆมันน่าเจ็บใจ

เมื่อวันอาทิตย์ ไปขี่รถเข้าป่า ตั้งแต่ 10 โมงถึงเย็น ไปกันเยอะ 20 คันสนุกดีส่วนมากเป็นป่าละเมาะ ไม่ได้ขึ้นเขา พอดีมีเจ๊แอนไปด้วย
ตอนช่วงเช้า มีคนล้มสองคัน ชาติ ลูกช่างจิต เจ็บเข่า ก็ยังไปคุยกะแกว่า ล้มช้าๆ มันมันจะ เจ็บกว่า ล้มเร็ว พอเย็น ตอนกลับออกมาแล้ว ขี่แบบเอ้อระเหย นี่แหละ เผลอหน่อยเดียว โค้งเล็กๆไม่ได้ใส่ใจ ที่ไหนได้ รู้ตัวอีกที ลงไปกองกับดินเสียแล้วโดนซะเอง แต่มันโหดร้ายตรงที่ ขาติดกับรถนี่สิ ก็เพราะล้มช้า ไง ขาไปทาง ต้วไปทาง ได้ยินเสียงดัง ครืด ที่หัวเข่าขวา ปวดมากเลย ลุกไม่ได้ รอตั้งนาน พอดีไปคันหลังสุดท้ายด้วย กว่าพวกข้างหน้าจะกลับมาดู ก็เลยลุกขึ้นยกรถขึ้นคนเดียว แต่สตาร์ทเองไม่ได้ (ถึงตอนนี้อยากได้ ตาทมือขึ้นมาทันทีเลย ) ดูเม็ก กลับมาคนแรก ช่วยสตาร์ทให้ เสี่ยบี เลยแซวซะเลย "ระดับนี้ยังให้ล้มอีกหรือ "คิดแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเอง ประมาท ตรงโค้งมันเป็นทราย ออ่น ไม่ได้มอง ล้อหน้ามันลื่น แค่นี้แหละ มาช้าๆเลย เจ็บกว่าทุกครั้ง เจ็บใจด้วย ไปหาหมอ เป็นว่า เอ็นฉีก ใช้เวลาพอสมควร อย่างน้อย สามสัปดาห์ เฮ้อ จะแข่ง เดือนหน้าได้ไหมน้อ ....เรา กลุ้ม เจงๆเรย.....

อยากตั้งสมาคมให้เป็นเรื่องเป็นราว

พวกเราก็เคยๆคิดกัน ว่าอยากตั้งชมรมให้เป็นเรื่องเป็นราว เพื่อความสะดวกและเป็นผลดีหลายๆด้าน เสนอให้ อบต.สนิท เป็นประธานน่าจะดี เพราะแกบ้าๆดี 555 แล้วก็ยุขึ้นเสียด้วย ที่น่าสนใจคือท่าทางไม่ค่อ่ยกลัวเมีย ...เด๋วมาต่อนัครับ

จะไปงานนาย ตั้ม

จะไป9.00 วันศุกร์ ใครจะไปเจอกันที่ร้าน พี่อู๊ด ใครไม่ไปอย่าแกล้งลืมฝากซองด้วย คนไหนไม่เอารถไป ช่วยลงขันค่าเบียร์ด้วย เจ้าของรถ กินฟรี คนไม่เมา ขับด้วย วันอาทิตย์ ช่างคำ จะไปสำรวจเส้นทางเตรียม งานแข่ง เดือนหน้า ใครจะไปด้วย เจอกันที่หน้าวัด น้ำชำ ห้วยม้า ใกล้ๆกับ แพะเมืองผี เวลานัดกันอีกที อย่าลืมเสบียง ให้พร้อมด้วย OK.....

เสี่ยแม้ว...จะกลับใจ

ได้ข่าวว่า กำลังจะหารถมาเข้าป่าอีกแล้ว หลังจากหันหลังให้ป่า หันหน้าเข้าหานม ...สงสัยจะกลับมาหาไม้ป่าเดียวกันแล้วล่ะ ใครมีคารมดีๆ ช่วยๆกันหลอกกลับมาหน่อยนะ ...คนอารัย บ้าไม่จริงนี่หว่า...

นาย ตั้ม จะบวช

ใกล้ฤกษ์จะได้เบียดแล้ว ต้องสอบพื้นฐานก่อน นาย ตั้มวิศวะแห่งแขวงการทางแพร่ จะบวช ใครที่ยังไม่ได้รับซอง ไปติดต่อรับได้ ทุกเวลาที่แขวง หรือตามเบอร์โทรที่มี ส่วนใครที่ว่าง อยากไปเที่ยวชมสาวน่าน ก็ไปได้ จะบวชที่น่าน วันเสาร์ที่ 12 พค.นี้ครับ เป็นห่วงรถมาก เห็นบอกว่าจะเอารถไปนอนในกุฎิด้วยกลัวยุงจะกัดเจ้าลูกชาย น้องเอ็นคงสบายใจหมดห่วงเรื่องหญิง หึงแต่รถอย่างเดียว ปลอดภัย ไร้เอดส์ 5555 OK ....

สนามที่ 9 ครับ

ผมจำได้ว่า จ.แพร่เราได้เคยจัดแข่งระดับประเทศครั้งหนึ่ง เมื่อ ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว การได้จัดอีกครั้งนี้ก็ไม่เคยนึกว่าจะได้จัด และคิดว่าคงไม่น่าจะมีโอกาส เพราะบ้านเราไม่น่าจะมีเพาเว่อร์พอ ที่ได้มาเพราะเป็นความโชคดีที่บังเอิญที่เรามีคนแพร่ได้ไปอยู่ในวงการ อันนี้ต้องขออนุญาตเอ่ยนามนะครับ คุณ สมคิด AP honda แกเป็นศิษย์เก่าช่างยนต์ รุ่นน้องผม ได้มาพบปะสังสรรค์เลี้ยงรุ่น แล้วได้ดำริขึ้น โดยมีอาจารย์ วสันต์ ได้ประสานงานมาที่ผม ตั้งแต่ปีที่แล้ว ก็ได้เริ่มหาข้อมูล หาสถานที่ หางบประมาณ หาผู้ใหญ่ มาเป็นหัวหอก จนในที่สุดก็ได้เป็นรูปเป็นร่างขึ้น โดยได้งบวิทยาลัยเทคนิคแพร่ กับ อบจ.โดยคุณหมอ อุ๋ย นพ.นิยม หาสถานที่ได้ 2-3 ที่เหมือนกัน ตอนแรกก็ตั้งเป้าว่าอยากจะหาที่ที่ทำแล้วไม่ต้องลบทิ้ง แต่มันติดเงื่อนไขตรงที่ จะต้องอยู่ในเมือง ก็พยายามที่สุดแล้ว ก็ไม่ได้ ขนาดบางที่ในเมืองที่ได้ ถมดินให้เขาฟรี เสร๊จแล้วยังต้องปรับที่ให้เขาด้วย ก็เลยมาได้ที่ตรงหลัง สถานีขนส่ง ทำแล้วไม่ต้องปรับที่ แต่เจ้าของที่จะปรับเอง เพื่อทำตึกต่อ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย ถ้าหากใครพอจะหาที่ได้ ในเมือง 10 ไร่ขึ้นไป ถมดินให้ฟรี ถ้าไม่รีบลบทิ้ง ก็จะลองพิจรณากันใหม่ เพื่อพวกเราชาวแพร่จะได้ใช้ประโยชน์จากอานิสงครั้งนี้บ้าง พวกเราชาวแพร่ก็เตรียมตัว ต้อนรับแขกด้วยก็แล้วกัน อย่าให้เสียหน้านะครับ งานนี้ไม่มีผลประโยชน์ แต่ก็แค่เหนื่อยครับ ก็คุ้มเพราะเราได้ทำในสิ่งที่ชอบ ใครมึข้อเสนออะไรก็ ต่อท้ายในนี้ได้เลยนะครับ เอวัง...

เส้นทางใหม่

เจอเส้นทางสุดโหดใหม่แล้ว ท้าทายสุดๆ ถ้าไม่เชื่อยินดีพาไปพิสูจน์ เป็นเส้นทางเริ่มวิ่งฟรีรันตั้งแต่บ้านช่างยะ(ทุ่งน้ำใส)เข้าคลองชลประทานเจอทางลูกรัง ใส่ความเร็วได้ แล้วไปลัดทุ่ง เข้าถนนลูกรังไปอ่างเก็บน้ำบ้านน้ำชำ แล้วก็เป็นทางวิ่งไปตามลำห้วย สลับป่าละเมาะแล้วก็ไปขึ้นเขา ทางจะขึ้นตลอดมีช่วงพักบ้างนิหน่อย เริ่มขึ้นก็ตาเหลือกแล้ว ไปครั้งแรก ต้องขึ้นสองครั้ง ครั้งที่สองขึ้นไม่ได้ ขี้เกียจขี่ไม่มีแรงเลยต้องใช้บริการยอง แจ๊ค ไปข้างบนก็ขึ้นไม่ได้อีก (พอดีมีแจ๊คไปรู้ว่ามีคนขี่ไห้)ก็ใช้บริการ แจ๊ค เซอร์วอิสอีก 5555 ไม่เหนื่อยยอมเสียฟอร์ม ไปครั้งที่ สาม ขึ้นได้หมดเลย พอดีร่างกายพร้อมและมีคนไปเยอะ เลยต้องรักษาฟอร์ม ช่วยคนอื่นบ้าง เด๋วน้องๆหลานๆ จะแซวเอา วันนี้ 5 โมงว่าจะไปลองอีกหน่อย ใครสนใจ ส่งเสียงมาได้เลยครับ อยากรู้ว่าตรงไหน ให้มองไปทางทิศตะวันออก ขณะขับรถอยู่บนถนน ซุปเปอร์ เห็นยอดดอยอยู่ลิบๆ นั่นแหละ ขึ้นไปอยู่บนนั้นเลย .....ยินดีเป็นไก๊ด์ให้นะครับท่าน ...เอวัง

อยากไป

งานแข่งเก็บคะแนน เอ็นดูฯภาคเหนีอ สนาม 2 ที่ลำปาง ตอนแรกว่าจะไปในวันอาทิตย์ ยอมเสีย 30 วิ แต่เมื่อเช้านาย แจ๊คโทรไปถามผู้จัด รายละเอียดเป็นว่า ถ้าไม่ไปขี่ ควอลิฟายวันเสาร์ ต้องถูกปรับ +30วิ แล้วยังต้องบวกเวลาของตำแหน่งสุดท้ายเข้าไปด้วยอีก โอ๊ย งง จริงๆเด๋วพรุ่งนี้สงสัยว่าจะต้องถามให้กระจ่างอีกที ถ้า +30 วิเฉยๆ มันก็น่าลองไปเสี่ยงเล่นสนุกๆ พออาจจะมีหวังบ้าง

หมูสนามจริงสิงห์สนามซ้อม

รู้นะว่าอาการนอนไม่หลับตื่นเต้นต่างๆนี้ว่ามันเป็นสาเหตุมาจากไหน แต่ไม่สามารถแก้มันได้ อาการที่เป็นประจำคือ คืนก่อนวันแข่งเนี๊ย จะเป็น วิธีแก้ก็รู้ให้ทำสมาธิบ้าง นับ1-100-100000 ก็แล้ว นับชื่อญาติ ชื่อคนทั้งหมู่บ้าน เขาว่ให้กินแกงขี้เหล็ก เอามาแกงทั้งแกง ทั้งจิ้มน้ำพริก เงี่ยวเหลืองตกใจนึกว่าเป็นเบาหวานฯลฯ ก็ไม่ได้ผล โหดร้ายเอาตอนที่ ใกล้จะหลับ เสือกนึกขึ้นได้อีกว่ากรูจะหลับแล้วโว๊ย กลายเป็นตื่นขึ้นมาดีใจอีก เอ๊า .......เก๊าะ เริ่มพยายามหลับอีก ยันเช้าแหละครับทั่น สรุปแล้วก็หลับๆตื่นๆทั้งคืน พอถึงตอนแข่งไม่มีแรง คนเขาแซวเอา "หมูสนามจริง สิงห์สนามซ้อม"ไม่ใช่พึ่งจะมาเป็นนะ เมื่อก่อนจะไปตกปลาก็เป็นอย่างงี้แหละ เฮ้อกลุ้มๆๆๆ