บ่นแก้เซ็ง

วันอาทิตย์ที่ 6 นี้ก็จะมีการแข่งเอ็นดูโร่ที่ลำปาง ว่าจะไปเสี่ยงกะเขาซะหน่อย แต่ช่วงนี้ไม่ได้ซ้อมเลยเมื่อวานไปลองเจ้า VR-Z ก็ใช้ไม่ได้ทั้งคนทั้งรถเลย วันนี้เลยเอาไปเข้าคอร์ส ที่บ้านช่างต๋อย กลับมาน่าจะเวิร์คกว่าเดิม เมื่อกี้ก็เลยเอา XLRลองวอร์มเล่นๆกับ ตั้ม พอได้เหงื่ออยู่หลายปี๊บ ตั้งเป้าว่าจะซ้อมทุกวันจนถึงวันแข่ง แต่ก็ยังไม่แน่ใจ ...พวกเราชาวแพร่หรือชาวเหนือหรือาใครคนไหนที่เข้ามาเยี่ยมชมก็ลองเขียนอะไรแซวๆเข้ามาบ้างก็ดีนะ ที่นี่มันก็จะส่วนตัวกว่าตามเวปใหญ่ๆเขา คือวงแคบเข้ามาอีกนิด พูดอะไรก็ไม่ค่อ่ยกระทบกะใครเขามากมาย วิธีการก็ไม่ยากนะ สมัคร Gmail ( google) นั่นแหละ สมัครโคตรง่ายเลย กรอกไม่กี่คำหรอก ไม่มีถามวุ่ยวาย ชื่อพ่อ ชื่อแม่ เมียน้อย เมียหลวงเหมือนเวปอื่น ให้เสียติ่งอารมณ์หรอก ลองดูนะครับพวกเรา เด๋วจะลงรูปเก่าๆให้ดูให้อ้วกเอาของเก่าออกเล่นแล้วกัน

วันจันทร์อีกแล้ว อยากให้มีแต่วันอาทิตย์ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ชีวิตมันต้องมีวันทำงาน วันพักผ่อน เหมือนเราวิ่งขึ้นภูเขา ต้องไปให้ถึงจุดสุดยอด ระหว่างทางก็จะเจอสาระพัดสาระเพ แต่ก็ต้องเดินไปวิ่งไปแล้วแต่สถานการณ์ แต่ก็ต้องมีหยุดพัก ไม่งั้นร่างกายก็รับไม่ไหว จุดหนึ่งก็คือยอดเขา แต่อีกจุดที่เราอยากให้ถึงบ่อยๆ ก็คือจุดหยุดพัก ก็เหมือนกับวันหยุดของเรานั่นแหละ ได้หยุดพักหายเหนื่อย ทำอะไรอย่างอื่นบ้างเพื่อให้ผ่อนคลาย พอหายเครียดแล้วก็ค่อยออกเดินทางต่อ การตั้งจุดมุ่งหมายในสิ่งที่เราชอบเรารักไว้แล้วเราก็จะมีความหวัง มีความตื่นเต้น เมื่อใกล้จะถึงวันที่รอคอยก็จะทำให้เราลืมภารกิจหลักลงได้บ้าง เหมือนเป็นการเติมพลังให้กับชีวิต ถ้าเราวิ่งขึ้นภูเขาอย่างเดียว การถึงจุดหมายมันก็เร็วขึ้น แต่มันก็คงจะเสี่ยง เราอาจจะช็อคตายหรือว่าถ้าขึ้นถึงก็คงสะบักสะบอม เฮ้อ...ขนาดวิ่งๆหยุดๆยังเหนื่อยแทบตาย เด๋วก็เปิดเทอมอีกแล้ว เศรษฐกิจก็แย่ เอ้า ...ก็บ่นๆให้หายเครียดไปงั้นๆแหละ...ใครมีอะไรก็บ่นๆให้ฟังบ้างเน้อ อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว เด๋วจะเป็นบ้าเอา ไปและครับ