ค้นหาบล็อกนี้

2 กรกฎาคม 2555

เฉียดคุก

      กินข้าวเที่ยงเอา บ่ายสองจะเชื่อมสายหัวฉีดต่อก็หัวแร้งไหม้เลยเซ็ง มานั่งดูบล๊อกฟังเสียงเคาะตัวถังช่างสีข้างบ้านที่มันน่ารำคาญ แล้วก็ปลง ทำให้ระลึกถึงเรื่องที่ทำเอาเราเกือบไปอยู่คุกเมื่อเดือนที่แล้ว
   ตั้งแ่ต่เรามาอยู่ที่นี่เมื่อยังเป็นทุ่งนา มีอู่เรากับที่ซุกหัวนอนหลังเดียวโดดๆ ด้วยความที่อยากอยู่เงียบๆห่างไกลเสียงรถข้างถนน ทั้งๆที่กลัวจะไม่มีลูกค้า บังเอิญมาซื้อที่ติดกับช่างแป๋วทำสี พอเรามาอยู่ได้ไม่นาน มันก็มาทำอู่สี ก็ทำใจแล้วว่าต้องมีเีสียงดัง เหม็นสี แต่ก็ทำใจว่าเขาทำมาหากินทนเอาได้ แต่เหมือนยิ่งหนียิ่งเจอ ไอ้ที่เรายอมทนนั้นก็ว่าหนักแล้ว แต่มันมีมากกว่านั้นอีก แค่เรามาสร้างอู่วันแรกทีมันมาทักเราคือ "อย่าให้หลังคายืนข้ามเขตมานะ" ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำเลย มนุษย์์ หนอมันอะไรกันนักหนา
จนเมื่อมันมาอยู่ใกล้กัน เราอุตส่าห์ผูกมิตร ส่งลูกค้าให้ กล้วยออกก็แบ่งไปให้ คิดว่าเอาไว้พึ่งพากันแต่มัน....กลางวันทำงานเสียงดังเราไม่ว่า เปิดวิทยุลั่นข้ามบ้าน จนเสียสมาธิ เคยขอร้องดีๆ จนเบื่อ กินเหล้าตอนเย็นเสียงดัง ดึกๆเมาเพี้ยน ค...ว.....ลั่นทุ่ง แถมเปิดเพลงลั่นยันเที่ยงคืน...ก็ทนมาเรื่อย วันปีใหม่ไทย ก็เอาเครื่องเสียงมาเปิดกินเหล้าเราก็หนีไปนอนห้องใต้ดิน สงกรานต์ ยังอีกสองวันมันก็เอาแล้ว วันวาเลนไทน์ ตรุษจีน คริสมาสต์ สาบานว่าไม่ได้โกหก มันเอาเครื่องเสียงมาเปิดทั้งวันยันกลางคืน ไม่เคยซักคำจะไปว่า
  จนวันนั้นจำได้ว่าเป็นวันที่ ร้อนที่สุดในประเทศไทย เย็นหลังเลิกงาน อบอ้าว ทั้ง ร้อน มันกับลูกน้อง
แดกเหล้า เปิดเพลงลั่นอีก ว่าจะ้ข้ามไปบอกดีๆ เมียห้ามให้ไปหลบห้องใต้ดินที่อุตส่าห์ขุดทำหลบเสียงดังมัน แต่ยังไงมันก็ยิ่งดัง จนในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอยูในสมองอีกแล้ว คว้าได้ .38 เก่าๆเหนี่ยวขึ้นฟ้า สองที ....มันก็ยังไม่หยุด ก็เลยเหน็บหลังไปที่บ้านมัน เมียวิ่งตาม ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดแล้ว ปรากฎว่ามันยอมปิด มันบอกว่ามันลองเครื่องรถ มันไม่ได้เกี่ยวกันเลย ทุเรศ
         หลังจากนั้นมาเรามานั่งคิด อะไรกันเราเกือบติดคุกเสียแล้วนะนั่น .....แล้วเราก็ทนฟังเีสียงมันเคาะสีอีกต่อไป พรุ่งนี้ไม่รู้งานเคาะมันจะเสร็จหรือเปล่า....

ไม่มีความคิดเห็น: